Je was een moedig mens
Je vocht als een leeuwin
Je gezin, dat was je wens
Daar kwam je niet snel in
Je had maar één groot doel
Je kinderen groot te zien worden
Daardoor was je soms koel
Daarvoor nam jij grote horden
Maar toen, ineens werd je ziek
Je bleef een heel sterke vrouw
Steeds moest je naar de kliniek
Maar je ging het redden, bleek algauw
Je knapte zienderogen op
Bij controles was steeds alles goed
Je zag er steeds weer tegenop
Maar kwam dan weer terug met een blij gemoed
Je ging weer werken, je was zo blij
Je was het zat, thuis op de bank
Je kon het weer aan, je voelde je vrij
Al was het soms tegen wil en dank
Je was vaak heel moe na je werk
Je zag bij jou geen paniek
Je was heel flink en leek heel sterk
Maar toch was je nog steeds ziek
De laatste controle, december 2009
Die was niet goed, je wist het al
Je had erge hoofdpijn, het zat je toen tegen
Dat was een behoorlijke terugval
Er werd heel veel onderzoek gedaan
Maar niemand kon zeggen wat je nu had
Je symptomen klopten niet bij het verhaal
Je had zoveel dokters en niemand vertelde je wat
Je bent nu in je lichaam gevangen
Je kan niet bewegen, je hebt alleen nog je spraak
Je gedachten die kan je niet in woorden vangen
Je weet dat ik nu steeds bij je waak
Totdat je ook dat niet meer kon besturen
Je mocht het niet redden, hoeveel ik ook bad
Ik zat aan je bed, al die vreselijke uren
En hielp je met wat je maar nodig had
Lief zusje, nu brabbel je alleen nog babytaal
Ik kan niet meer snappen wat je bedoelt
Je gezin is nu bij je, ik laat je nu gaan
Weet dat ik altijd heel veel voor je voel
Je slaapt heel veel en soms wordt je wakker
Je kijkt in het niets en staart voor je uit
Je laatste uren, je bent heel dapper
Dan gaat langzaam jouw kaarsje uit
Je bent er nog wel, maar ik kan niet meer bij je komen
Morfine beheerst nu jouw leven
Ik hoop dat hier snel een eind aan zal komen
Al mijn liefde zal ik je geven
Ik hoop dat je boven veel liefde zal vinden
Bij al jou dierbaren die je verloor
Wij zorgen hier voor je andere kinderen
Dag lieverd, je blijft in mijn gedachten hoor
Ria Reijn
24 februari 2010, nieuwegein
28 februari 2010 heeft mijn zus Sylvia ons verlaten
Je vocht als een leeuwin
Je gezin, dat was je wens
Daar kwam je niet snel in
Je had maar één groot doel
Je kinderen groot te zien worden
Daardoor was je soms koel
Daarvoor nam jij grote horden
Maar toen, ineens werd je ziek
Je bleef een heel sterke vrouw
Steeds moest je naar de kliniek
Maar je ging het redden, bleek algauw
Je knapte zienderogen op
Bij controles was steeds alles goed
Je zag er steeds weer tegenop
Maar kwam dan weer terug met een blij gemoed
Je ging weer werken, je was zo blij
Je was het zat, thuis op de bank
Je kon het weer aan, je voelde je vrij
Al was het soms tegen wil en dank
Je was vaak heel moe na je werk
Je zag bij jou geen paniek
Je was heel flink en leek heel sterk
Maar toch was je nog steeds ziek
De laatste controle, december 2009
Die was niet goed, je wist het al
Je had erge hoofdpijn, het zat je toen tegen
Dat was een behoorlijke terugval
Er werd heel veel onderzoek gedaan
Maar niemand kon zeggen wat je nu had
Je symptomen klopten niet bij het verhaal
Je had zoveel dokters en niemand vertelde je wat
Je bent nu in je lichaam gevangen
Je kan niet bewegen, je hebt alleen nog je spraak
Je gedachten die kan je niet in woorden vangen
Je weet dat ik nu steeds bij je waak
Totdat je ook dat niet meer kon besturen
Je mocht het niet redden, hoeveel ik ook bad
Ik zat aan je bed, al die vreselijke uren
En hielp je met wat je maar nodig had
Lief zusje, nu brabbel je alleen nog babytaal
Ik kan niet meer snappen wat je bedoelt
Je gezin is nu bij je, ik laat je nu gaan
Weet dat ik altijd heel veel voor je voel
Je slaapt heel veel en soms wordt je wakker
Je kijkt in het niets en staart voor je uit
Je laatste uren, je bent heel dapper
Dan gaat langzaam jouw kaarsje uit
Je bent er nog wel, maar ik kan niet meer bij je komen
Morfine beheerst nu jouw leven
Ik hoop dat hier snel een eind aan zal komen
Al mijn liefde zal ik je geven
Ik hoop dat je boven veel liefde zal vinden
Bij al jou dierbaren die je verloor
Wij zorgen hier voor je andere kinderen
Dag lieverd, je blijft in mijn gedachten hoor
Ria Reijn
24 februari 2010, nieuwegein
28 februari 2010 heeft mijn zus Sylvia ons verlaten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten