woensdag 29 januari 2014

Je Moeder




Je Moeder

 

Een jaar is zomaar weggevlogen

Je staat er nu weer erg bij stil

Dat jaar was voor jou wel erg bewogen

Zo af en toe gaf je een flinke gil


Maar denk vandaag maar in het positieve

En denk hoe mooi het soms ook was

Ze was soms lastig, maar op het laatst steeds liever

Je Moeder, deed toen uit haar jas

 

Beleef deze dag vol van liefde

En bewaar al je herinneringen

Vergeet wat je deze week griefde

Ik denk dat Ma boven met Syl loopt te zingen

 

Maak er vandaag een mooie dag van

Denk aan alle mooie dingen die er waren

Aan je vader, die nu ook weer verder kan

Zodat je deze dag vol vreugde zal bewaren

 

Ria Reijn 29-01-2014

 


 

 


donderdag 27 mei 2010

Oranjekoorts

Zomaar een straat in een woonwijk
Helemaal vol met vlaggen en franje
Wij vinden het geheel onbelangrijk
Zo’n hele straat vol met oranje

De koorts is ook hier toegeslagen
Wij waren een weekendje weg
De buren zijn helemaal doorgeslagen
Totaal zonder ons overleg

Wij geven niets om voetbal, maar moeten wij aldoor
Tegen al dat gedoe aankijken?
Geritsel, gefrutsel, de wind gaat erdoor
Je ziet het in heel veel woonwijken

Maar goed, meestal duurt het niet lang
Ze zijn vaak snel uit de competitie
Dan hoor je niet meer al dat gezang
Het is nou eenmaal traditie

We komen deze tijd ook wel weer door
We moeten het maar accepteren
We brengen ze wel op een dwaalspoor
Misschien gaan we het nog eens waarderen

Ria Reijn
26 mei 2010, Nieuwegein

Inspiratie of niet

Afscheid nemen doet pijn
Of het een dier is of een mens
Je wilt er het liefst niet meer zijn
Dat is dan je liefste wens

Om je heen is alles weg
Niets is meer belangrijk
Je gedachten gaan hun eigen weg
Die worden enorm omvangrijk

Je hebt totaal geen inspiratie
Al je ideeën zijn plotseling weg
Je hebt ook helemaal geen motivatie
Om iets te doen, wat men ook zegt

Het gemis komt met rasse schreden
Je dagen zijn niet meer als voorheen
Je grijpt steeds naar het verleden
Je voelt je ontzettend alleen

Wat je je voorneemt lukt niet meer
Je zakt weg in een diepe depressie
Ook al is het nu beter weer
Het wordt haast een obsessie

Je kan niet meer even op de koffie
Je kan niets meer delen met je vriendin
Je ziet steeds voor je weer dat koppie
Een andere gedachte komt er niet in

Inspiratie is een ding wat je niet kan leren
Je hebt er wat van, of je hebt het niet
Maar soms kan je ook daar niet op teren
Dan blijf je hangen in je verdriet

Ria Reijn,
29 april 2010, Nieuwegein

Wat is leven

Leven is geven
Leven is,….. hoe noem je dat
Leven is nemen
Leven is van alles wat

Een stukje plezier
Een stukje verdriet
Soms ben je hier
En soms ook weer niet

Afscheid nemen doet soms pijn
Dan kan je niet meer eten
Maar je kan er ook gelukkig mee zijn
Dan wil je ’t liefst vergeten

Een mens is soms zo nietig
Dan heb je niets te zeggen
En soms ook heel verdrietig
Dan kun je niets weerleggen

Maar je krabbelt ook weer op
Dan heb je wat aan een vriend
Dan kom je weer uit het slop
En krijgt je wat je verdiend

Wat jij ook een ander geeft
Veel liefde en een luisterend oor
Dan weet je weer dat je leeft
En ga je er weer voor

Ria Reijn
24 maart, Nieuwegein

In een lichaam gevangen

Je was een moedig mens
Je vocht als een leeuwin
Je gezin, dat was je wens
Daar kwam je niet snel in

Je had maar één groot doel
Je kinderen groot te zien worden
Daardoor was je soms koel
Daarvoor nam jij grote horden

Maar toen, ineens werd je ziek
Je bleef een heel sterke vrouw
Steeds moest je naar de kliniek
Maar je ging het redden, bleek algauw

Je knapte zienderogen op
Bij controles was steeds alles goed
Je zag er steeds weer tegenop
Maar kwam dan weer terug met een blij gemoed

Je ging weer werken, je was zo blij
Je was het zat, thuis op de bank
Je kon het weer aan, je voelde je vrij
Al was het soms tegen wil en dank

Je was vaak heel moe na je werk
Je zag bij jou geen paniek
Je was heel flink en leek heel sterk
Maar toch was je nog steeds ziek

De laatste controle, december 2009
Die was niet goed, je wist het al
Je had erge hoofdpijn, het zat je toen tegen
Dat was een behoorlijke terugval

Er werd heel veel onderzoek gedaan
Maar niemand kon zeggen wat je nu had
Je symptomen klopten niet bij het verhaal
Je had zoveel dokters en niemand vertelde je wat

Je bent nu in je lichaam gevangen
Je kan niet bewegen, je hebt alleen nog je spraak
Je gedachten die kan je niet in woorden vangen
Je weet dat ik nu steeds bij je waak

Totdat je ook dat niet meer kon besturen
Je mocht het niet redden, hoeveel ik ook bad
Ik zat aan je bed, al die vreselijke uren
En hielp je met wat je maar nodig had

Lief zusje, nu brabbel je alleen nog babytaal
Ik kan niet meer snappen wat je bedoelt
Je gezin is nu bij je, ik laat je nu gaan
Weet dat ik altijd heel veel voor je voel

Je slaapt heel veel en soms wordt je wakker
Je kijkt in het niets en staart voor je uit
Je laatste uren, je bent heel dapper
Dan gaat langzaam jouw kaarsje uit

Je bent er nog wel, maar ik kan niet meer bij je komen
Morfine beheerst nu jouw leven
Ik hoop dat hier snel een eind aan zal komen
Al mijn liefde zal ik je geven

Ik hoop dat je boven veel liefde zal vinden
Bij al jou dierbaren die je verloor
Wij zorgen hier voor je andere kinderen
Dag lieverd, je blijft in mijn gedachten hoor

Ria Reijn
24 februari 2010, nieuwegein

28 februari 2010 heeft mijn zus Sylvia ons verlaten

Een nieuw jaar

De eerste maand is weer voorbij
Van het jaar 2010
Met sneeuw, ijs en regen erbij
En gladdigheid bovendien

Het afgelopen jaar ging snel
Ik hou het haast niet bij
Het lijkt soms wel een draaitoestel
In een cultuurmaatschappij

Dat zegt een mens die ouder wordt
En terug kijkt op haar leven
Met een lastig energietekort
Ik was altijd zo gedreven

Er gebeurt zoveel om me heen
Ik heb heel veel leed gezien
De rampen volgen achtereen
Het is haast niet te overzien

Ik kan het rustig aan gaan doen
Ik hoef niet meer zo nodig
Zo uitermate mijn best te doen
Dat is nu overbodig

Maar juist, hoe meer tijd of ik krijg
Hoe meer ik nodig heb
De dagelijkse dingen zijn een strijd
Dat is een handycap

Maar verder gaat het allemaal wel
De winter duurt wat lang
Ik ben wel blij met de lijst appel
Die geeft veel samenhang

Liefs Ria Reijn
31 januari 2009, Nieuwegein

woensdag 26 mei 2010

De tijd

Toekomst is wat nog moet gebeuren
Verleden is wat al is geweest
Heden is wat je niet moet betreuren
Soms is er armoe en soms is er feest

De tijd zal ook jou de toekomst leren
Het verleden is waar je niets aan kan doen
Het heden kan je het best begeren
Dan is het leven voor jou als een bloem

Wees niet bevreesd voor moeilijke zaken
Wees steeds bereid er voor een ander te zijn
Wees ieders vriend en doe al je taken
Dan ben je goed bezig, dan leef je heel fijn

Dit is mijn goede wens die ik wil geven
Aan een ieder die ik op mijn pad tegenkomt
Dan zal ook ik het leven fijn beleven
Dan is, ook voor mij, alle narigheid uitgegomd

Liefs Ria Reijn
November 2009, Nieuwegein